Choć popieramy samą ideę powszechnego znakowania i rejestracji zwierząt, uważamy, że zaproponowane rozwiązania są wadliwe i mogą przynieść skutki odwrotne od zamierzonych. 

Nasze najważniejsze zastrzeżenia to: 

1. Utrudnione odnajdywanie właściciela zagubionego zwierzęcia. 

• Dostęp do danych w KROPiK będzie miała wyłącznie wąska grupa instytucji i lekarzy weterynarii wpisanych na specjalną listę. 

• Obywatele, wolontariusze i organizacje ratujące zwierzęta nie będą miały realnej możliwości szybkiego skontaktowania się z właścicielem po odczytaniu chipa. 

• To oznacza, że w praktyce wiele zagubionych psów i kotów nadal będzie trafiało do schronisk zamiast szybko wrócić do domu, a także będzie narażone na ryzyko ponownego zagubienia zanim zareagują wyznaczone do tego służby.  

2. Podwójne koszty dla opiekunów i organizacji. 

• Właściciele i fundacje, które już zapłaciły za chipowanie i rejestrację, będą zmuszeni ponosić te koszty ponownie – tym razem w państwowym systemie.

• To uderza szczególnie w osoby prywatne o niższych dochodach oraz w organizacje pozarządowe prowadzące schroniska, które chipują setki zwierząt rocznie. 

3. Nowe opłaty i dodatkowe bariery. 

• Lekarze weterynarii będą mogli pobierać opłaty nie tylko za chipowanie i rejestrację, ale także późniejsze zmiany danych w KROPiK. 

• Państwo nie przewiduje centralnego finansowania tego obowiązku, a refundacja ze strony gmin będzie zależna od ich dobrej woli.  

• W praktyce oznacza to, że wielu obywateli i organizacji poniesie znaczne koszty, a część osób – obawiając się wydatków i biurokracji – zrezygnuje z rejestracji, co zwiększy szarą strefę i ryzyko bezdomności zwierząt. 


4. Brak integracji z dotychczasowymi bazami. 

• Projekt nie przewiduje migracji danych z istniejących baz, w których zarejestrowano już 4,4 miliona zwierząt w Polsce (w samej tylko bazie fundacji Safe-Animal, dane z czerwca 2025 r.). Tworzy to chaos, powielanie danych i ryzyko, że odnalezione zwierzę nie zostanie skojarzone z właścicielem, bo zostało zapisane w „niewłaściwej” bazie. 


5. Ryzyko wzrostu bezdomności. 

• Zakaz wydawania i nabywania zwierząt nieoznakowanych i niezarejestrowanych oznacza, że każdy błąd formalny, opóźnienie lub brak środków finansowych może sprawić, że pies lub kot nie znajdzie nowego domu. 


• W schroniskach – już dziś przepełnionych – jeszcze więcej zwierząt będzie czekać na adopcję, bo proces formalny stanie się barierą. 


6. Sytuacja finansowa schronisk. 

• Wiele schronisk już teraz boryka się z ogromnymi problemami finansowymi: brakuje środków na odpowiednią karmę, leczenie zwierząt, modernizację infrastruktury. 

• Nowe obowiązki i opłaty jeszcze bardziej pogorszą tę sytuację, zamiast poprawić dobrostan zwierząt. 

7. Ograniczony dostęp do usług. 

• Wpisanie lekarzy weterynarii na specjalną listę ARiMR oraz całkowite wykluczenie techników weterynarii oznacza ograniczenie dostępu do usługi chipowania i rejestracji. 

• Już dziś część chipów nie jest wprowadzana do baz, a nowe przepisy tylko pogłębią problem. 

8. Utrudnianie pracy NGO w terenie. 

• Dla małych organizacji działających w regionach z największą skalą bezdomności zwierząt nowe przepisy oznaczają dodatkowe bariery organizacyjne i finansowe. 

• To one najczęściej przejmują obowiązki gminy w ratowaniu psów i kotów – utrudnianie im pracy będzie ciosem w najskuteczniejsze narzędzia walki z bezdomnością. 


9. Brak realnej współpracy ze służbami. 

• Już dziś współpraca z Policją, Strażą Miejską czy Powiatowymi Lekarzami Weterynarii w kwestii psów i kotów jest trudna i niewydolna. 

• Wprowadzenie KROPiK w obecnym kształcie dodatkowo skomplikuje procedury i nie ułatwi codziennej pracy w terenie. 


Chcemy rejestru, który faktycznie pomoże zwierzętom wracać do domów, a nie pogłębienia problemów organizacyjnych i finansowych. Rozwiązania muszą być proste, tanie i realnie dostępne – tylko wtedy KROPiK będzie narzędziem walki z bezdomnością, a nie kolejnym obciążeniem dla obywateli i organizacji. 

Z wyrazami szacunku,